KalendarzRolników.pl
PARTNERZY PORTALU
  • Partner serwisu Województwo Podlaskie
  • Partner serwisu KRAJOWY OŚRODEK WSPARCIA ROLNICTWA
  • Partner serwisu Narodowy Instytut Kultury i Dziedzictwa Wsi w Warszawie
  • Partner serwisu Krajowa Rada Izb Rolniczych
  • Narodowy Instytut Wolności
  • Partner serwisu Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego

WYSZUKIWARKA

Bioasekuracja - czego spodziewać się podczas kontroli?

Opublikowano 07.03.2021 r.
Bioasekuracja to temat, na który napisano i powiedziano już bardzo wiele. Zasady ochrony chlewni przed afrykańskim pomorem świń są z pewnością dobrze znane wszystkim rolnikom. Mimo to, w związku z ciągle pojawiającymi się nowymi ogniskami zakażenia wirusem ASF wszyscy producenci trzody chlewnej muszą spodziewać się okresowych kontroli Powiatowej Inspekcji Weterynaryjnej.

Kontrole takie, zgodnie z zasadą, przeprowadzane są w każdym gospodarstwie utrzymującym trzodę chlewną dwukrotnie w ciągu jednego roku. Każda taka wizyta niewątpliwie budzi wiele obaw i wątpliwości u kontrolowanego rolnika, dlatego warto pamiętać o wymaganiach, jakie będą egzekwowane podczas sprawdzania ‒ w jaki sposób zwierzęta utrzymywane w gospodarstwie są zabezpieczone przed za- każeniem afrykańskim pomorem świń.

Każda kontrola przeprowadzana w gospodarstwie, które nie leży w strefach: żółtej, niebieskiej i czerwonej, odbywa się według listy kontrolnej SPIWET-ASF 2. Osoba kontrolująca powinna przedstawić się oraz okazać identyfikator uprawniający do kontroli. Ze względów bezpieczeństwa zdrowotnego, warto dopilnować, aby kontroler przed wejściem do budynku, w którym utrzymywane są świnie, użył jednorazowej odzieży ochronnej oraz ochraniaczy na buty. Po przebraniu się i dezynfekcji rąk przystępujemy do oględzin chlewni.

W części pierwszej listy kontrolnej sprawdzana jest liczba zwierząt znajdujących się w gospodarstwie. Liczone są one w podziale na grupy wiekowe: prosięta, warchlaki, tuczniki, lochy, loszki, knury i knurki. Ze względu na to, że zabronione jest utrzymywanie w tym samym pomieszczeniu innych zwierząt kopytnych sprawdza się, czy zwierzęta takie są w gospodarstwie. Zgodnie z ustawą o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt, weryfikuje się fakt zarejestrowania siedziby stada w Centralnej Bazie danych Systemu Identyfikacji i Rejestracji Zwierząt prowadzonej przez ARiMR oraz prawidłowe oznakowanie świń, poprzez założenie kolczyka z numerem siedziby stada na lewą małżowinę uszną zwierzęcia, ewentualnie dodatkowe oznakowanie, kiedy zwierzęta były przemieszczane pomiędzy siedzibami stada. Z obowiązku takiego zwolnione są prosięta do 30. dnia życia urodzone w gospodarstwie. Kontroler sprawdzi, czy właściciel zwierząt dokonał corocznego spisu świń w gospodarstwie oraz, czy zachowana jest terminowość zgłaszania do ARiMR zdarzeń dotyczących świń za ostatnich 12 miesięcy. Kontrolujący poprosi o wgląd do księgi stada oraz spisu zwierząt z podziałem na grupy technologiczne. Brak wpisów dokonywanych w tych dokumentach w ciągu 7 dni od zaistniałego zdarzenia może skutkować nałożeniem na rolnika mandatu karnego, dlatego należy bezwzględnie przestrzegać terminowości wpisów. Prosięta urodzone, a jeszcze niezgłoszone do rejestru również należy wpisać do księgi stada.

W drugiej części sprawdzane są wymagania dotyczące dokumentacji leczenia zwierząt, świń padłych oraz przestrzegania wymogów w zakresie bioasekuracji. Kontroler sprawdzi, czy przy wejściach do budynków inwentarskich znajdują się tablice zakazujące wejścia osobom nieupoważnionym i czy budynki zabezpieczone są przed swobodnym dostępem osób niepowołanych. Rolnik jest obowiązany mieć i przedstawić do kontroli księgę leczenia zwierząt oraz dokumentację dotyczącą odbioru padłych zwierząt przez podmiot do tego upoważniony. W związku z tym należy przechowywać wszystkie protokoły odbioru padliny przez okres 3 lat. Warto też, podczas wszystkich zabiegów medycznych dokonywanych przy zwierzętach, przypominać lekarzowi weterynarii opiekującemu się stadem o wystawieniu karty leczenia zwierząt. Każde zwierzę wprowadzane do gospodarstwa powinno mieć świadectwo zdrowia, jeżeli kupowano zwierzęta, to fakt przechowywania świadectw zdrowia również podlega weryfikacji przez inspektora.

Podczas kontroli należy też pokazać sposób zabezpieczania paszy przed dostępem zwierząt wolno żyjących. Ważna jest ogólna szczelność budynków, zabezpieczenie okien oraz drzwi przed dostępem zwierząt dzikich. Utrzymanie prawidłowego stanu technicznego budynków ułatwia prowadzenie zeszytu ich okresowych przeglądów technicznych, w którym dokonujemy wpisów ewentualnych usterek oraz dokonywanych w budynkach napraw.

Sprawdzane jest także prowadzenie zeszytu, do którego wpisywane są wjazdy na teren gospodarstwa pojazdów odbierających padlinę, dostawców pasz oraz odbiorców trzody chlewnej. Ze względu na możliwość przeniesienia tą drogą chorób należy dążyć do ograniczania do niezbędnego minimum takich sytuacji. Kolejnym rejestrem, jaki należy mieć, jest rejestr wejść do pomieszczeń, w których utrzymywane są świnie. Do rejestru wpisujemy wizyty osób postronnych, np. lekarz weterynarii, kontroler PIW itp.

W celu zminimalizowania ryzyka wprowadzenia wirusa afrykańskiego pomoru świń do chlewni przed każdym przystąpieniem do obsługi zwierząt należy dokonać zabiegu mycia i odkażania rąk oraz oczyszczania i odkażania obuwia. Należy zadbać o wydzielenie takiego miejsca w budynku inwentarskim, gdzie osoba obsługująca przebierze się oraz zmieni obuwie. Ważne jest
posiadanie specjalnego pojemnika do dezynfekcji obuwia oraz preparatów do mycia i odkażania rąk. Preparaty takie muszą mieć nie tylko antybakteryjne, ale także wirusobójcze działanie. Ich lista jest opublikowana na stronie Głównego Inspektoratu Weterynarii. Przed wejściem do budynku należy wyłożyć matę dezynfekcyjną o szerokości co najmniej drzwi wejściowych oraz długości 1 m.

Należy pamiętać o systematycznym nasączaniu maty środkiem dezynfekcyjnym. Stosowanie środków dezynfekcyjnych na matach wejściowych oraz czyszczenie i odkażanie narzędzi powinno być odnotowywane w rejestrze, gdzie zapisujemy ilość przygotowywanego roztworu, stężenie oraz datę zabiegu.

Warto zauważyć że, gryzonie są ważnym wektorem szerzenia się chorób, dlatego konieczna jest okresowa deratyzacja w gospodarstwie. Szczury mogą przemieszczać się na odległość 3-4 km, w związku z tym stanowią realne źródło zawleczenia do chlewni afrykańskiego pomoru świń zarówno z innego gospodarstwa, jak i ze środowiska naturalnego. Kolonia 100 gryzoni jest
w stanie zjeść około 1 tony paszy w ciągu roku i zanieczyścić dziesięć razy więcej niż zje. To pokazuje rozmiar strat, jakie przynosi brak kontroli nad populacją gryzoni w gospodarstwie. Okresowe zabiegi deratyzacji również odnotowujemy w rejestrze zabiegów deratyzacji.

Reasumując, jeżeli wyrobimy w sobie nawyk systematycznego uzupełniania wymaganej dokumentacji i terminowego zgłaszania wszystkich zdarzeń w stadzie oraz na bieżąco będziemy pilnować szczelności budynków przed dostępem zwierząt wolno żyjących, unikniemy nałożenia mandatu oraz niepotrzebnych nerwów podczas kontroli.

 

 

Aneta Jaros

ŁODR w Bratoszewicach

Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj

Komitet do spraw pożytku publicznego
NIW
Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030
PROO