Czerwcowe ziołobranie - te rośliny mają uzdrawiającą moc!

Nie sposób wymienić w jednym artykule wszystkich roślin sprzyjających dobremu zdrowiu, które można zebrać w czerwcu, dlatego pokrótce o – wg autora – najważniejszych:
Rumianek – to pierwsza pomoc w domowej apteczce na problemy trawienne, wątrobę i problemy skórne. Można go pomylić z 3 innymi ziołami – złocieniem, maruną i rumianem. Poznać go można po bardzo intensywnym zapachu i wybrzuszonych
kwiatostanach z płatkami skierowanymi w dół. Do suszenia zbieramy całe koszyczki kwiatowe, suszymy w pękach kwiatostanami do dołu.

Herbatka z koszyczków rumianku – jedną łyżkę suchych koszyczków rumianku zalewamy szklanką wrzątku, parzymy 10 minut; pijemy po pół szklanki 3-4 razy dziennie między posiłkami; stosujemy w stanach zapalnych przewodu pokarmowego, bolesnych skurczach, chorobie wrzodowej i zniszczonej śluzówce jelit; pomaga też na dolegliwości wątroby, nerek i infekcje dróg moczowych; wycisza i uspokaja w stresie i zdenerwowaniu; napar z rumianku korzystnie wpływa na przewód pokarmowy noworodków i niemowląt – ułatwia trawienie, znosi kolki i wzdęcia; łagodzi również bóle miesiączkowe, objawy menopauzy i nudności w ciąży; stosowany zewnętrznie leczy podrażnioną skórę i spojówki oczu.

Nalewka rumiankowa – na trawienie i infekcje: 50 g świeżych lub suszonych koszyczków rumianku, 250 ml wódki. Rumianek należy zalać w słoiku wódką, odstawić na miesiąc, często wstrząsając; do przecedzonej nalewki dodać 200 ml przegotowanej wody wymieszanej z 2 łyżkami miodu; przelać do butelki, najlepiej ciemnej; zażywać 20-40 kropli nalewki dziennie przy przewlekłych stanach zapalnych zatok, przewodu pokarmowego, infekcjach, przeziębieniach lub na trawienie; można stosować też do płukania gardła.

Preparat na okłady – czubatą łyżkę koszyczków rumianku zalać szklanką wrzącego mleka; po wystudzeniu można robić ciepłe okłady przy piekących oczach lub stanach zapalnych.

Kąpiel rumiankowa – sporządzić napar z 50 g suszu, przecedzić i wlać do kąpieli; czas kąpieli – 20 minut – pomaga przy atopowym zapaleniu skóry, stanach zapalnych skóry, świądzie i odparzeniach.

Dziurawiec – ziele dziurawca zwyczajnego stosowane jest do walki z depresją i złymi nastrojami; polecany jest przy stanach zapalnych dróg żółciowych, kamicy żółciowej i chorobach wątroby; ma działanie rozkurczające mięśni gładkich przewodu pokarmowe go, dlatego używany jest w stanach zapalnych błony śluzowej żołądka i jelit, przy zmniejszonym wydzielaniu soku żołądkowego, braku apetytu, zgadze, wzdęciach, biegunce i bólach brzucha.

Napar z dziurawca – łyżkę ususzonego zioła wsypać do szklanki, zalać wrzącą wodą i pozostawić pod przykryciem do parzenia na 15 minut; pić ½ lub 2/3 szklanki 2-3 razy dziennie po jedzeniu jako środek rozkurczowy lub przed posiłkiem jako środek pobudzający wydzielanie soków trawiennych, żółciopędny; UWAGA: przyjmując preparaty zawierające dziurawiec, należy unikać przebywania na słońcu, by nie ulec poparzeniom i porażeniu słonecznemu.

Skrzyp polny – to chyba najbardziej znane i cenione zioło, stosowane do poprawy kondycji włosów, paznokci i cery. Działa przeciwko przetłuszczaniu się włosów, łupieżowi, wzmacnia je i zapobiega rozdwajaniu, przeciwdziała też ich wypadaniu. Skrzypowa kuracja jest najskuteczniejsza, gdy dziennie wypijamy przynajmniej dwie szklanki naparu.

Możemy przyspieszyć jej działanie stosując płukankę na włosy ze skrzypu: Składniki: 3 łyżki skrzypu, 1 szklanka wody (250 ml)

Przygotowanie: dodaj 3 łyżki skrzypu do kubka gorącej wody, pozostaw na 15-20 minut; następnie nanieś miksturę na suche włosy i pozostaw na 20 minut, spłucz dużą ilością wody.

Herbatka ze skrzypu – 1-2 czubate łyżeczki drobno posiekanego skrzypu (suszonego lub świeżego) zalewa się 0,25 litra wrzącej wody i zaparza przez ok. 15-20 minut pod przykryciem. Można też ziele zalać wrzątkiem i gotować jeszcze na małym ogniu pod przykryciem ok. 5 minut, odstawić do naciągnięcia na ok. 5 minut; taki wywar należy pić maksymalnie trzy razy dziennie; regularne picie 1 szklanki skrzypu przez okres 60 dni reguluje przemianę materii i korzystnie wpływa na metabolizm; odwary, wywary i napary ze skrzypu polnego wykorzystuje się nie tylko do picia, ale też do okładów na trudno gojące się rany, stłuczenia, owrzodzenia, alergie skórne, ponieważ doskonale wspomagają regenerację tkanek; ze względu na działanie moczopędne zaleca się pić naparzony skrzyp polny w stanach zapalnych dróg moczowych i skłonnościach do kamicy nerkowej;

Napar skrzypowy jest też zalecany dla kobiet w ciąży i karmiących w celu odtruwania organizmu i poprawy krzepliwości krwi.
okłady ze skrzypu – świeże ziele skrzypu należy dokładnie umyć i rozetrzeć na papkę w moździerzu; z tak powstałej papki robi się okłady pomagające np. na gościec i reumatyzm, stany zapalne i inne problemy skórne, owrzodzenia itp. Uwaga! długotrwałe zażywanie preparatów ze skrzypem lub picie herbaty ze skrzypu może przyczynić się do niedoboru witaminy B1; dlatego podczas przyjmowania skrzypu polnego, trzeba co kilka miesięcy zrobić miesięczną przerwę lub stosować suplementy z witaminą B1.

Zielone orzechy włoskie – w pierwszej połowie czerwca robimy nalewki na zatrucia i problemy trawienne. Zbierany orzech musi być miękki i soczysty. Orzech włoski ma zastosowanie bakteriobójcze, działa na paciorkowce, bakterie duru brzusznego, gronkowce i czerwonkę. Wykazuje również właściwości przeciwzapalne, odtruwające, przeciwkrwotoczne, grzybobójcze i ściągające błony śluzowe. Działa bakteriobójczo, oczyszczająco i regulująco na przemianę materii. Najbardziej znany jest napar lub nalewka z tego orzecha. Stosuje się je w nieżycie żołądka i jelit, biegunce, zatruciach i tzw. „grypach żołądkowych”.

Można stosować również zewnętrznie na zapalenia okolic intymnych, ropne zapalenia skóry czy żylaki.

Przygotowanie: orzechy myjemy i osuszamy; kroimy na małe kawałki wraz z zieloną łupiną, wkładamy porcję orzechów (5 szt.) do słoika, zasypujemy 3 łyżeczkami cukru i kładziemy kolejną warstwę orzechów; czynność powtarzamy, aż ułożymy wszystkie orzechy i zasypiemy je cukrem; zalewamy spirytusem i odstawiamy słoik na miesiąc w ciepłe miejsce; co kilka dni mieszamy, aby rozpuścił się cukier; po miesiącu nalewkę filtrujemy przez kilkakrotnie złożoną gazę lub sitko z małymi oczkami; przelewa-
my do butelek z ciemnego szkła; w razie problemów żołądkowych pijemy 2-3 dziennie 40 kropli na cukier lub rozpuszczonych w ciepłej przegotowanej wodzie.

Nalewka ma gorzkawy smak, ale najważniejsze są jej właściwości lecznicze: oczyszcza z toksyn, leczy ból brzucha, uspokaja biegunkę.

Wrotycz – i tę roślinę najlepiej zbierać i suszyć w czerwcu. Skutecznie pomaga walczyć z pasożytami. Wyciągi z wrotyczu mają działanie odkażające, przeciwbólowe, przeciwzapalne, antyalergiczne, żółciopędne, rozkurczowe i uspokajające. Jego charakte-
rystyczny silny zapach przypomina kamforą. Należy suszyć go na słońcu lub w piekarniku; Z wrotycza należy korzystać z rozwagą, bo zawarta w nim substancja zwana tujonem bywa toksyczna w dużych dawkach.

Miętę dziką i pieprzową – surowiec suszymy, robimy syropy, odświeżające płyny i domowe pasty do zębów. Niezastąpione na niestrawność, problemy z układem pokarmowym, migreny, bezsenność i wyczerpanie nerwowe.

Białe kwiaty czarnego bzu – mają działanie napotne, moczopędne, wykrztuśne, rozkurczowe. Napary z kwiatów bzu stosujemy przy grypie, przeziębieniu, zaburzeniach przemiany materii. Do suszenia ścinamy w pełni rozkwitnięte baldachy kwiatów, suszymy w rozwieszone na sznurkach. Po wysuszeniu oddzielamy same kwiaty, które są doskonałym surowcem zielarskim.

Ciekawa w smaku i zdrowotna jest nalewka z baldachów czarnego bzu – ma właściwości antywirusowe, działa wykrztuśnie i chroni błony śluzowe w drogach oddechowych; zwiększa odporność, działa moczopędnie i stabilizuje krwiobieg.

Składniki: 50 baldachów kwiatów czarnego bzu, 2 cytryny, 1 kg cukru, 1 l wody, 1 l spirytusu

Wykonanie: z zebranych kwiatów odciąć łodyżki jak najbliżej kwiatów; kwiaty wrzucić do dobrze wymytego 5-litrowego słoika, dodać sparzone cytryny pokrojone w plastry; z wody i cukru zagotować syrop i odstawić do ostudzenia, chłodnym zalać kwiaty
i cytryny; słoik przykryć gazą i postawić w słonecznym i ciepłym miejscu na tydzień; powstały syrop przecedzić przez sitko wyłożone gazą, dodać spirytus, wymieszać i szczelnie zakręcić; odstawić na miesiąc, co 3 dni potrząsać zawartością słoika; po tym czasie przefiltrować, rozlać do butelek i zakręcić; nalewka powinna odstać jeszcze co najmniej miesiąc w ciemnym i chłodnym miejscu.

Zioła to doskonałe uzupełnienie każdej diety wspomagające siły witalne organizmu. Pomagają usunąć drobne dolegliwości zdrowotne bez konieczności użycia farmaceutyków. Jeśli możemy poświęcić chwilę na ich zbieranie, to warto ten czas wykorzystać i cieszyć się smakiem i dobroczynnym oddziaływaniem mikstur ziołowych przez cały rok.