KalendarzRolników.pl
PARTNERZY PORTALU
  • Partner serwisu Krajowa Rada Izb Rolniczych
  • Partner serwisu Narodowy Instytut Kultury i Dziedzictwa Wsi w Warszawie
  • Partner serwisu Województwo Podlaskie
  • Partner serwisu Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego
  • Narodowy Instytut Wolności
  • Partner serwisu KRAJOWY OŚRODEK WSPARCIA ROLNICTWA

WYSZUKIWARKA

Jak powinna wyglądać prawidłowa korekcja racic u krów?

Opublikowano 03.01.2020 r.
Krowy muszą dobrze stać na nogach. Wiąże się to bezpośrednio z poruszaniem się, pobieraniem paszy i w konsekwencji wydajnością w laktacji. Choroby racic są częstą przyczyną schorzeń metabolicznych oraz zaburzeń rozrodu. Jak powinna odbywać się prawidłowa korekcja racic u krów? 

Schorzenia racic u bydła znacznie częściej występują na kończynach tylnych, rzadziej na przednich. Do najczęściej występujących chorób kończyn u krów mlecznych należy zaliczyć: ochwat, zapalenie skóry palca, wrzód podeszwy, ropowicę skóry szpary międzypalcowej, zapalenie skóry szpary międzypalcowej oraz chorobę białej linii.

Najskuteczniejszą metodą walki ze schorzeniami racic jest profilaktyka. Zapewnienie właściwych warunków bytowych, zbilansowane żywienie oraz właściwa opieka zootechniczna i weterynaryjna pozwolą uniknąć strat.

Schorzenia racic wpływają na obniżenie wydajności, spadek jakości mleka oraz rzutują na kondycję całego organizmu. Nierzadko są przyczyną zaburzeń rozrodu, mastitis czy chorób metabolicznych. Zwierzęta chore mniej chętnie pobierają paszę, przez co spada wydajność, pojawiają się problemy z zacieleniami i wycieleniami. Zatem profilaktyczna korekcja racic w stadach krów mlecznych powinna być zabiegiem rutynowym, wykonywanym 2 razy w roku przy utrzymaniu uwięziowym, w celu przywrócenia naturalnego kształtu i równomiernego obciążenia kończyn. Pozwala to na wczesne zdiagnozowanie ewentualnych stanów chorobowych i podjęcie właściwego leczenia.

Średni koszt zabiegu korekcji oscyluje w przedziale 20–30 zł od krowy, a w przypadku rozwiniętej choroby straty wydajności mogą sięgać 1 000–1 500 litrów mleka w laktacji, w zależności od wydajności indywidualnej. Wiąże się z to koniecznością ponoszenia dużych kosztów leczenia i większą stopą brakowania, co podnosi koszty produkcji, przy obniżonym dochodzie.

Właściwe diagnozowanie i rozpoznawanie wszelkich zniekształceń i stanów chorobowych, jak też prawidłowe wykonywanie zabiegów profilaktycznych (korekcji), wymaga znajomości budowy racic.

W literaturze mianem racicy określa się u bydła puszkę rogową osłaniającą człon palca. Kończyny bydła są spionizowane w taki sposób, że zwierzęta poruszają się na szczytach palców. Ich zakończenia okrywa skóra, wytwarzająca silnie zrogowaciałą, ochronną puszkę racicową. Na każdej kończynie znajdują się dwie racice i dwie raciczki. Oba palce podporowe wyposażone są w racice, które rozdziela szpara międzyracicowa. Racica składa się z pięciu części: obwódki, korony, ściany, podeszwy i opuszki.

 

Przyrosty rogu racicowego są bardzo szybkie – w tylnej części opuszki wynoszą 10 mm miesięcznie. Wzmożone wytwarzanie rogu powoduje zmianę formy puszki rogowej, a to z kolei – wzrost przeciążenia. Na podłożu zbyt miękkim następuje przesunięcie mas rogowych z tylnych odcinków piętek ku przodowi. Przy braku pielęgnacji dochodzi do przerostu rogu i zniekształcenia puszki racicowej. Ten proces w konsekwencji prowadzi do nierównomiernego obciążenia  i zwiększonego napięcia ścięgna zginacza palca.

Zabieg korekcji racic przeprowadza się w 5 etapach, zaczynając od kończyn tylnych.

  1. Podcinanie racicy wewnętrznej:
  • pomiar ściany przedniej,
  • dopasowanie długości ściany przedniej,
  • korekcja podeszwy.
  1. Wyrównanie racicy zewnętrznej względem wewnętrznej:
  • dopasowanie długości,
  • wyrównanie grubości wierzchołków,
  • korekcja wysokości racicy zewnętrznej.
  1. Wycięcie rowka przyosiowego
  • modelowanie racicy wewnętrznej,
  • wydrążenie racicy zewnętrznej.
  1. Odciążenie chorej racicy.
     
  2. Usunięcie luźnego rogu, ewentualne przycinanie raciczek.

 

Zabieg pielęgnacji racic powinien być przeprowadzony przez wykwalifikowanego fachowca, przy użyciu specjalistycznego poskromu. Większość czynności wykonuje się cęgami i nożem kopytowym, przydatna jest również szlifierka kątowa.

Optymalnymi terminami korekcji racic są wczesna wiosna (na około miesiąc przed wyjściem na pastwisko) oraz jesień (okres, gdy krowy schodzą z pastwiska). Korekcji nie wykonuje się u krów wysokocielnych.

Zapewnienie odpowiedniego stanowiska dla krowy powinno być priorytetem w każdym gospodarstwie, gdyż warunkuje zdrowotność zwierząt. Tylko zdrowe krowy produkują mleko efektywnie, a możliwość swobodnego przemieszczania się bez bólu i odpowiednio długi czas leżenia na stanowiskach są jednymi z ważniejszych czynników dobrostanu.

kontakt1.jpg
Małgorzata Hofman 
Artykuł opracowany we współpracy z Kujawsko-Pomorskim Ośrodkiem Doradztwa Rolniczego w Minikowie
 
Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj

Komitet do spraw pożytku publicznego
NIW
Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030
PROO