KalendarzRolników.pl
PARTNERZY PORTALU
  • Narodowy Instytut Wolności
  • Partner serwisu Województwo Podlaskie
  • Partner serwisu Krajowa Rada Izb Rolniczych
  • Partner serwisu KRAJOWY OŚRODEK WSPARCIA ROLNICTWA
  • Partner serwisu Narodowy Instytut Kultury i Dziedzictwa Wsi w Warszawie
  • Partner serwisu Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego

WYSZUKIWARKA

Przyczyny chorób zakaźnych u drobiu – na co zwracać uwagę?

Opublikowano 18.01.2020 r.
Nawet najlepiej karmione i hodowane stado drobiu, mające wspaniały potencjał genetyczny, nie będzie dobrze rosnąć i być wydajne produkcyjnie, jeśli poszczególne osobniki będą chorowite lub zostaną zarażone pasożytami. Dlatego dobre zarządzanie zdrowiem stad drobiu stanowi bardzo ważny element opłacalności produkcji. Jak skutecznie eliminować przyczyny chorób zakaźnych drobiu?

Czynniki powodujące choroby zakaźne u drobiu, zwykle rozprzestrzeniają się w stadzie bardzo szybko, z powodu wysokiego zagęszczenia osobników w takiej masowej hodowli towarowej. Jak więc skutecznie eliminować przyczyny chorób zakaźnych drobiu? Po pierwsze, aby zarządzanie zdrowiem drobiu w hodowlach towarowych było skuteczne, podstawowym celem musi być zapobieganie pojawieniu się chorób i pasożytów, rozpoznawanie występowania choroby lub pasożytów już na wczesnym etapie. Po drugie, niezbędne jest też leczenie wszystkich chorych lub porażonych pasożytami stad drobiu tak szybko, jak to tylko możliwe. Należy to zrobić natychmiastowo, zanim epidemia stanie się poważną chorobą i rozprzestrzeni się na inne stada. Aby móc to zrobić, należy wiedzieć, w jaki sposób rozpoznać, że ptaki są chore. Trzeba też znać czynności wymagane do zapobiegania lub minimalizowania chorób i epidemii pasożytów, oraz jak monitorować oznaki działania programu profilaktycznego i jak w ogóle taki program powinien przebiegać.

Przyczyny chorób zakaźnych drobiu i zasady właściwego zarządzania ich zdrowiem

Kluczowe zasady zarządzania zdrowiem w dużych fermach drobiu, to zapobieganie chorobom oraz wczesne ich rozpoznanie i leczenie. Łatwiejsze i mniej szkodliwe jest jednak zapobieganie, niż leczenie. Nie można też zakładać, że możliwa jest eliminacja wszystkich możliwych zagrożeń. Nieuchronnie niektóre z nich pokonają w końcu środki zapobiegawcze. W takim przypadku konieczne staje się jak najszybsze rozpoznanie i zdiagnozowanie problemu, aby możliwe było jak najszybsze wdrożenie leczenia lub innego odpowiedniego działania, w celu opanowania sytuacji i ograniczenia uszkodzeń stada.

Choroba to każdy stan, który zakłóca normalne funkcjonowanie komórek, tkanek, narządów i układów całego ciała.

Choroby u drobiu mają wiele przyczyn, które ogólnie obejmują:
    • niedobory niezbędnych składników odżywczych, takich jak witaminy, minerały, białka, węglowodany, zdrowe tłuszcze, błonnik lub inne składniki odżywcze;
    • zatrucie toksycznymi substancjami, takimi jak np. trucizny, środki ochrony roślin;
    • obrażenia fizyczne, np. ekstremalne warunki środowiskowe i obrażenia w transporcie;
    • wewnętrzne i zewnętrzne infekcje pasożytami, np. wszami, wszołami i robaczycami;
    • choroby zakaźne wywołane przez mikroorganizmy, takie jak np. bakterie i wirusy, grzyby, pierwotniaki, pasożyty wewnętrzne i zewnętrzne.

Choroby wynikające z niedoborów składników odżywczych, spożycia substancji toksycznych i uszkodzeń fizycznych, określane są jako choroby niezakaźne. Choroby te nie mogą być przenoszone z ptaka na ptaka, a członkowie stada muszą mieć wspólne doświadczenie lub incydent, by mogły je dotknąć takie zdarzenia (np. uszkodzenia fizyczne u wielu ptaków jednocześnie, spowodowane wypadkiem w transporcie).

W najszerszym znaczeniu, choroby zakaźne wywoływane są natomiast przez mikroorganizmy, które obejmują pasożyty, grzyby, pierwotniaki, bakterie, mykoplazmy, chlamydie i wirusy. Choroby te są często nazywane chorobami zakaźnymi, co oznacza, że mogą być przenoszone z jednego ptaka na drugiego, co dzieje się w sposób bezpośredni lub pośredni. Transmisja bezpośrednia występuje, gdy jeden chory ptak przechodzi przez chorobę i zaraża przez bezpośredni kontakt innego, podatnego lecz zdrowego ptaka. Taki pasaż może być transmisją poziomą (od jednego ptaka do drugiego) lub transmisją pionową (od rodzica do potomstwa), co ma miejsce poprzez jaja lub plemniki i przebiega wewnątrz jaja lub infekcją na skorupie. Transmisja pośrednia ma z kolei miejsce, gdy czynnik chorobowy jest przenoszony z jednego ptaka na drugiego, przez żywiciela/gospodarza pośredniego. Choroby mogą tak roznosić np. owady, dżdżownice, ślimaki, dzikie ptaki lub jeszcze inne zwierzęta, a nawet jakieś martwe obiekty, jak sprzęt rolniczy i fermowy, jedzenie, woda, śmieci i kał, czy sami ludzie. Dlatego niezbędne są odpowiednie środki zapobiegawcze, jak m.in. maty nasączane środkiem dezynfekującym, rozkładane w bramach wjazdowo-wyjazdowych i w przejściach dla pracowników, regularne mycie i odkażanie poideł oraz karmideł i kojców, stosowanie kwarantanny (gdy jest to zasadne), stale dobra higiena i regularne szczepienia, w celu zmaksymalizowania odporności ptaków. Nie wolno też dopuszczać do jakiegokolwiek kontaktu drobiu hodowlanego z ptakami dzikimi, szczególnie wodnymi (niezbędna jest całkowita izolacja).

 

kontakt1.jpg Redakcja KalendarzRolnikow.pl
 
Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj

Komitet do spraw pożytku publicznego
NIW
Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030
PROO