KalendarzRolników.pl
PARTNERZY PORTALU
  • Partner serwisu KRAJOWY OŚRODEK WSPARCIA ROLNICTWA
  • Partner serwisu Województwo Podlaskie
  • Partner serwisu Narodowy Instytut Kultury i Dziedzictwa Wsi w Warszawie
  • Partner serwisu Krajowa Rada Izb Rolniczych
  • Narodowy Instytut Wolności
  • Partner serwisu Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego

WYSZUKIWARKA

Taka jest nasza wiara… Człowiek otwarty na Boga

Opublikowano 07.11.2019 r.
Po listopadowych uroczystościach, w których rozważaliśmy tajemnicę śmierci i świętości, chcemy wrócić do rozważania prawd naszej wiary, w czym przewodnikiem będzie dla nas Katechizm Kościoła Katolickiego. Dzisiaj chcemy zatrzymać się nad prawdą o człowieku otwartym na Boga.  

 

  1. Pragnienie Boga

„Stworzyłeś nas Panie dla siebie i niespokojne jest serce człowieka dopóki nie spocznie w Bogu” – to zdanie z Wyznań św. Augustyna doskonale opisuje jedną z podstawowych cech ludzkiej kondycji – pragnienie Boga. Owo pragnienie Boga, które wpisane jest w serce człowieka, jest znakiem, że Bóg nie przestaje przyciągać człowieka, a człowiek tylko w Bogu odnajdzie spełnienie i szczęście (por KKK 27).


    2. Człowiek – istota naturalnie religijna 

Oczywiście w rożnych czasach, w różnych kulturach, w różny sposób definiowano przedmiot owych pragnień, czyli właśnie Boga. Nawet ateiści wyznając swego rodzaju wiarę w to, że Boga nie ma, okazują się być ludźmi religijnymi. Bez uprzedniego porozumienia, poprzez różne formy modlitw, rytów, wierzeń i aktów religijnych człowiek jawi się jako istota naturalnie religijna.


    3. Człowiek w miejsce Boga

Buntując się z powodu zła w świecie, z powodu niewiedzy, obojętności religijnej, czy przez troski doczesne i bogactwa, wreszcie z powodu umysłowych prądów, wrogich chrześcijaństwu człowiek często zapomina o wewnętrznym przynagleniu, aby nieustannie poszukiwał Boga. W świecie bez Boga człowiek zajmuje jego miejsce, sam stanowiąc kryteria dobra i zła. Taki świat przypomina jednak bardziej piekło, bo – z powodu grzechu – człowiek z samego siebie nieustannie nastawiony jest w egoistyczny sposób jest „ku sobie”. Taki świat nie jest w stanie dać człowiekowi prawdziwego szczęścia, pokoju i radości, które pochodzą tylko od Boga (por. KKK, 29).


    4. Bóg nie rezygnuje z człowieka

Mimo że człowiek jest w stanie odrzucić Boga lub zagłuszyć Jego wewnętrzne pragnienie, Bóg nie wycisza swojego wołania. Tak więc dzięki wysiłkowi rozumu, prawości woli i wewnętrznej szczerości, dzięki świadectwu innych jest w stanie wrócić na drogę poszukiwania Boga (por. KKK, 30).


    5. Rozum prowadzi do poznania Boga

«Człowiek stworzony na obraz Boga, powołany, by Go poznawać i miłować, szukając Boga, odkrywa pewne "drogi" wiodące do Jego poznania. Nazywa się je także "dowodami na istnienie Boga"; nie chodzi tu jednak o dowody, jakich poszukują nauki przyrodnicze, ale o "spójne i przekonujące argumenty", które pozwalają osiągnąć prawdziwą pewność». I tak właśnie świat jest pierwsza drogą poznania Boga. Stawanie się, przygodność, porządek i piękno świata każą człowiekowi szukać prapoczątku, który byłby niezmienny, konieczny, a zarazem pierwszym kryterium porządku i piękna.

To bowiem, co o Bogu można poznać, jawne jest wśród nich, gdyż Bóg im to ujawnił. Albowiem od stworzenia świata niewidzialne Jego przymioty – wiekuista Jego potęga oraz bóstwo – stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła (Rz 1, 19-20).

Inną drogą, która prowadzi człowieka do poznania Boga jest sam człowiek. Uważna obserwacja kondycji ludzkiej z jej zmysłem moralnym, wolnością, głosem sumienia, uniwersalnym dążeniem do szczęścia i nieskończoności prowadzi do koniecznej konstatacji, że człowiek – bez względu na czas i miejsce, rasę i kulturę – odkrywa w sobie duchowy element, który nie znajduje przyczyny ani racji swojego istnienia w przygodnym świecie materialnym, ale i w innej rzeczywistości – którą – jak powiedział św. Tomasz z Akwinu – „wszyscy nazywają Bogiem”. I tak właśnie Sobór Watykański I stwierdza, że dzięki naturalnemu rozumowi człowiek z rzeczy stworzonych może poznać Boga, jako początek i cel wszystkich rzeczy.


    6. Trudności

Choć człowiek, dzięki rozumowi, jest w stanie dojść do poznania prawdy o istnieniu Boga, napotyka pewne trudności, które mogą zafałszować to poznanie. Wpływ zmysłów i wyobraźni oraz złe skłonności spowodowane przez grzech pierworodny sprawiają, że człowiek w swoich poszukiwaniach, nie chcąc uznać istnienia Boga za prawdę, trwa w niepewności lub wprost podąża za błędem (por. KKK, 37).


    7. Inna sposób poznania Boga

Choć własnym rozumem możemy dojść do poznania Boga, pojawiające się błędy i trudności sprawiają, że człowiek potrzebuje innego sposobu, aby zbliżyć się do Prawdy w sposób pewny i bezbłędny. Jest to droga poznania, do której człowiek nie jest w stanie dojść o własnych silach, to droga Boga samego, sam postanawia opowiedzieć człowiekowi o Sobie, dając mu siebie – droga Bożego Objawienia (por. KKK, 50).

 

kontakt1.jpg Ks. Piotr
Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj

Komitet do spraw pożytku publicznego
NIW
Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030
PROO