Podatki w działalności rolniczej

Zgodnie z ustawą Prawo przedsiębiorców, za działalność gospodarczą należy rozumieć zorganizowaną działalność, wykonywaną we własnym imieniu i w sposób ciągły. Jednak nie mają one zastosowania do działalności rolniczej. Gdyż art. 6 ustawy wskazuje, iż nie stosuje się ich m.in. do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, a także wynajmowania przez rolników pokoi, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów.

Działalność rolnicza

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest to działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodkowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

• miesiąc w przypadku roślin,
• 16 dni w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalistycznego gęsi lub kaczek,
• 6 tygodni w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
• 2 miesiące w przypadku pozostałych zwierząt,

licząc od dnia nabycia.

Podstawową cechą działalności rolniczej jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z upraw, chowu lub hodowli. 
Podsumowując, przychodami z działalności rolniczej są tylko te przychody, które pochodzą z działalności, określonej w art. 2 ust. 2. Dodatkowo art. 2 ust. 1 wskazuje, iż przepisów nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Działy specjalne

Do działów specjalnej produkcji rolnej zalicza się przychody z:

• prowadzenia uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”,
• fermowej hodowli i chowu drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarni drobiu, hodowli i chowu zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowli: dżdżownic, jedwabników, entomofagów, prowadzenia pasiek, hodowli i chowu innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Działami specjalnymi produkcji rolnej nie są: uprawa, hodowla czy chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych na dany rok w załączniku nr 2.

Podatek gruntowy

Podmioty prowadzące działalność rolniczą są obowiązane opłacać podatek rolny. Przedmiotem opodatkowania są grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione na użytkach rolnych. Podatnik, prowadząc działalność rolniczą, nie odprowadza podatku od osiągniętego dochodu, jednakże wysokość podatku zależy od powierzchni oraz klasyfikacji gruntu. 

Podatek gruntowy, czyli opłata od wieczystego użytkowania gruntu, jest zwana również podwójnym podatkiem od nieruchomości. Obowiązek opłacania podatku gruntowego spoczywa nie tylko na właścicielach i użytkownikach wieczystych gruntów, ale także na posiadaczach obiektów, które są własnością gminy bądź skarbu państwa. Zawarcie umowy wieczystego użytkowania dokonywane jest zawsze w formie aktu notarialnego z obowiązkowym wpisem do księgi wieczystej. Użytkownik ma prawo do korzystania z gruntu z wyłączeniem osób trzecich. Dozwolone jest dysponowanie przysługującym prawem, czyli jego sprzedaż, obciążenie czy dziedziczenie. Jednocześnie możliwe jest przeprowadzenie egzekucji z przysługującego mu prawa. Użytkowanie wieczyste zawiera się na 99 lat. Okres ten może ulec zmniejszeniu, ze względu na cel gospodarczy użytkowania, lecz nie mniej niż 40 lat. 

Cztery stawki

Wysokość podatku gruntowego jest stała i niezależna od dochodu, jaki przynosi dany grunt. Ustalana jest przez władze gminy, na terenie której grunty się znajdują. Występują cztery stawki procentowe:

• 0,3% ceny nieruchomości przeznaczonej na cele obronności, pod budowę obiektów sakralnych, na działalność charytatywną,
• 1% ceny nieruchomości przeznaczonej na cele rolne, mieszkaniowe i działalność sportową,
• 2% ceny nieruchomości przeznaczonej na działalność turystyczną,
• 3% ceny za pozostałe nieruchomości gruntowe.

Od opłaty zwolnione są grunty, które:

• leżą pod wodami płynącymi i kanałami żeglownymi,
• są pasem drogowym bądź drogą,
• zostały zaklasyfikowane jako użytek rolny, grunt zadrzewiony i zakrzewiony na użytkach rolnych lub las (gdyż w takiej sytuacji wchodzi podatek rolny bądź leśny, zależnie od rodzaju gruntu),
• są nieużytkiem bądź użytkiem ekologicznym. 

Roczne opłaty opłacane są przez cały okres trwania użytkowania wieczystego. Płatność reguluje się z góry za dany rok do 31 marca.